Do produkcji czego wykorzystuje się węglik spiekany?
Węgliki spiekane są stosowane w przemyśle już od lat 20. XX wieku. Ich odkrycie sięga początków oświetlenia elektrycznego, do którego niezbędne były żarówki. Naukowcy pracujący nad ulepszeniem procesu ich wytwarzania, chcieli zastąpić diament używany przy produkcji jednego z elementów żarówek, wolframowych drutów. W ten sposób wpadli na pomysł materiału składającego się w 65-95% z węglików metali trudno topliwych, charakteryzującego się twardością bardzo zbliżoną do diamentu. Tak właśnie powstały węgliki spiekane.
Właściwości i metody wytwarzania
Przy wytwarzaniu węglików spiekanych wykorzystuje się skomplikowane metody metalurgii proszkowej. W ich skład wchodzą najczęściej: tytan, wolfram, niob, cyrkon i chrom. Z kolei jako spoiwo, w produkcji węglików stosuje się kobalt, nikiel lub wanad. Proces ich powstawania można podzielić na dwa etapy. Najpierw proszkuje się, wyselekcjonowane trudno topliwe metale. Następnie prasuje się je i spieka w próżniowych piecach indukcyjnych lub oporowych
W zależności składu, lecz także mikrostruktury węgliki spiekane, mają różne właściwości. Węglik spiekany, jest potocznie nazywany skrótem „widia” – pochodzącym od niemieckich słów wie Diamant, czyli „jak diament”. Wszelkie jego rodzaje, charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami skrawnymi, dużą twardością oraz odpornością na wysoką temperaturę i zużycie.
Zastosowanie węglików spiekanych
Węglik spiekany jest jednym z najważniejszych materiałów wykorzystywanych w przemyśle narzędziowym. Wykazuje niezwykłą odporność na ścieranie. Przez co, stosuje się go przede wszystkim do produkcji narzędzi skrawających np.: wierteł frezów, a także noży tokarskich. Dzięki właściwościom węglika narzędzia te mogą pracować o wiele szybciej i skrawać nawet stal hartowaną, porcelanę i żeliwo białe.
Dzięki wytrzymałości węglika jest on także stosowany przy wytwarzaniu oczek przeciągarek, wierteł stomatologicznych, ciągadeł i kłów tokarskich, a także przy zbrojeniu narzędzi górniczych. Węgliki spiekane są kruche, dlatego wytwarza się z nich jedynie małe płytki, które następnie montuje się jako ostrze, do korpusu narzędzi skrawających.